Als topsporter moet je tegenslagen blijven overwinnen en telkens doelen stellen. Ik heb enkele doelen op de korte en langere termijn.
Ik wil de top 10 van Nederland bereiken. Momenteel (maart 2019) sta ik op plaats 12, dus ik ben er bijna. Ik was er vaker dichtbij, maar dan kwam helaas weer altijd een nare blessure roet in het eten gooien. Zodoende heb ik jaren geen ranglijsttoernooien kunnen spelen.
Misschien even handig om uit te leggen hoe dat werkt, die ranglijsttoernooien. De sterkste rolstoeltoernooien in Nederland zijn net als de valide toernooien gekwalificeerd met sterren. Een 1-ster toernooi is het laagst gekwalificeerd, een 4-sterren toernooi het hoogst. Daar vind je dan ook de sterkste spelers van Nederland en het buitenland in het deelnemersveld en kun je de meeste punten behalen voor de ranglijst. Alleen als je tot de top behoort word je automatisch toegelaten tot het Grandslamtoernooi.
Om tot de top 10 van Nederland te behalen moet ik in elk geval 6 3-sterrentoernooien spelen en daar goed in presteren. Maar ook wil ik bijvoorbeeld meedoen aan het 4-sterrentoernooi in Alphen aan de Rijn, waar tevens de wereldtop aan deelneemt. In 2018 mocht ik deelnemen aan het Nederlands kampioenschap, toen echt een hoogtepunt in mijn carrière. Ik kwam tot de kwartfinale en in de dubbel tot de halve finale. Dat gaf mij echt veel voldoening en motivatie nog harder te trainen.
Mijn lange termijn doelstelling is: aansluiting vinden met de wereldtop en in de top 10 van de wereld komen. Voor mij is dat heel belangrijk, omdat ik dan in aanmerking kan komen voor een NOC*NSF-status en mijn Wajong uitkering kan inleveren. Ik kan dan voorzien in mijn eigen onderhoud en mijn grootste passie op het hoogste niveau beoefenen.
Hiervoor moet ik heel veel uren kunnen trainen bij mijn trainer en coach Aad Zwaan in Bennekom. Daarnaast is het spelen van een 20-tal internationale toernooien zeer belangrijk voor mijn ervaring en ontwikkeling als speelster. De uitdaging is veel groter op internationaal niveau dan op nationale toernooien, omdat het deelnemersveld groter en sterker is. De speelsters op internationaal niveau zijn over het algemeen ambitieuzer dan op de nationale toernooien.
Mijn hoogste notering op de internationale ranglijst dateert alweer uit 2012 waarin ik op plaats 55 van de wereld heb gestaan in het dubbelspel. Mijn hoogste notering in het enkelspel was op plaats 92 van de wereld. Ik heb in 2018 laten zien dat ik het de top 25 van de wereld aardig lastig kan maken, bijvoorbeeld door een goede partij te spelen tegen Française Emmanulle Morch. Met meer ervaring en meer trainingsuren win ik zo'n wedstrijd gewoon.
Ik weet zeker dat ik mijn doel kan behalen als de juiste faciliteiten voor mij aanwezig zijn. Dat kost echter geld en daarvoor ben ik nu erg afhankelijk van sponsors. Gelooft je in mij en wil je mij helpen mijn doelen te behalen? Lees dan eens mijn stukje over sponsoring.
Met jouw hulp gaat het mij lukken de wereldtop te halen.